Pekala, muhtemelen tüm bahsettiğiniz bazı oyuncuların nedenleri.

Bunun nedenlerinden biri olarak "zaman yetersizliği" ni de ekleyeceğim. Yaşlandıkça bir koleje / üniversiteye gitmen gerekebilir (satranç en üstte olmadıkça fazla para getirmez), o zaman aile hayatı / çocuklar (satranç oyuncuları düzenli olarak seyahat etmek zorundadır) seyahati zorlaştırır. .. Bu nedenle, birçok kişi yalnızca yerel turnuvalarda öğretmeye ve oynamaya 'geçiş yapıyor'.

Tüm heyecan verici, büyük Dünya Satranç Şampiyonalarının yaklaşık 20-30 yıl önce (Kasparov, Karpov, Anand, Kramnik) gerçekleştiğini unutmayın.
Bu nedenle, gençler (şu anda 30'larında olan insanlar) satrançla ilgilenmeye başladı .
Bu, özellikle Avrupa'da ve bir şekilde ABD'nin NYC gibi büyük şehirlerinde meydana geldi.
Yani, zihinsel kapasiteden daha fazlası, 30'lu yıllarda GM'lerin büyük hacmini oluşturan, 20-30 yıl önceki tarih ve motivasyondur.

Yaşlı bir adamın belirli bir düzeyde oyunu "sürdürmesi" mümkün olabilir, ancak insanların geliştirme ve yeni şeyler öğrenme yetenekleri 30'lu yaşların başlarında zirveye çıkıyor.

Satranç dinamik ve değişen bir oyundur. En son gelişmeleri takip etmekte zorlanan biri, aynı seviyede ham yetenekle bile geride kalır. Bu, çoğu insanı 30 yaşından sonra tanımlıyor.

Bu fenomen şu anki kuşakta daha belirgin hale geldi çünkü satranç eskisinden daha hızlı değişiyor. Ditto for Go.

Bahsettiğiniz tüm nedenler (ve diğerleri) çok geçerli, ancak en iyi oyuncuların giderek daha genç hale gelme eğilimini açıklamıyorlar.

Bunun, satranç öğrenilir. Geçmişte bu çok daha zordu: Bir antrenör bulmanız, açılışları elle analiz etmeniz ve birçok oyunda kademeli olarak deneyim kazanmanız gerekiyordu. Tüm bunlar zaman aldı.

Günümüzde, veritabanları ve satranç motorları zamanında, tüm bilgiler yalnızca bir tık uzaklıkta ve herkes tarafından erişilebilir durumda. Satranç oynamaktan kazanılan deneyim artık o kadar önemli değil.

Halihazırda verilen makul cevaplara ek olarak, Leo Skhrnkv'nin aile hayatı ve diğer 'dikkat dağıtıcı unsurlar' hakkındaki görüşüne iyi uyan başka bir psikolojik yönü de göze alıyorum:

Tek fikirlilik eksikliği. Genel olarak, insanlar yaşlandıklarında, onlar da (kendileri için geçerli olduğu ölçüde) daha akıllı hale gelirler. Rekabetçi spor dışında bu iyi bir şey, ancak satranç gibi alanlarda bu, bir oyunu kazanmamanın, kişinin özgüvenine eskiden olduğu gibi tam olarak aynı felaket olmadığı anlamına gelir, diğer ilgi alanları daha önemli görünmeye başlar, vb. Daha genç insanlar kendilerini kanıtlamak için daha güçlü bir ihtiyaç hissediyorlar ve seçtikleri alan dışındaki her şeyi ikinci sıraya koymayı göze alabileceklerini hissetme eğilimindeler.

Magnus Carlsen'in bir röportajda ünlü bir şekilde söylediği tek nedenin bu olduğunu söylemesi ile karşılaştırın. John Nunn'ın hiçbir zaman dünya şampiyonu olamayacağına göre, Nunn 'çok akıllı', yani çok iyi ve çok sayıda başka alanda çok ilgili.

Turnuva düzeyinde satranç için, iyi bir fiziksel durum mutlak bir zorunluluktur. Ve yaklaşık 30 yaşından sonra fiziksel durumun azaldığı iyi bilinmektedir. Satranç oyuncuları, profesyonel futbolculardan biraz daha uzun süre en üst seviyede kalabilirler (belki de daha az fiziksel yaralanma sıklığından dolayı ve dayanıklılık sprinter niteliklerinden daha uzun sürdüğü için), ancak yine de yaştan etkilenirler. Bunun etkisi, Carlsen ve Anand arasındaki Dünya Şampiyonası maçında açıkça görüldü: Carlsen, Anand'a karşı üstün fiziksel durumunu oynadı (örneğin, berabere görünen son oyunlar oynayarak ve oyunları daha uzun hale getirerek).

Satrançta genç oyuncular hakimdir, çünkü beyniniz dışında vücudun hiçbir bölümü gerçekten işin içine girmez. Doğru, oyuna yoğun bir şekilde konsantre olmak için sağlıklı ve zinde bir vücuda sahip olmanız gerekir, ancak teknik olarak işin içinde olan tek bölüm beyninizdir.

Çocukluğunuz boyunca, hafızanız ve zekanız sizinkine kıyasla daha keskindir. gençlik yılları. Öğrenme yeteneğiniz çok daha fazladır ve kalıpları hatırlamak için alımınız daha yüksektir. Çocukken bir artı daha, odak noktanızın diğer faktörler tarafından caydırılmamasıdır. Ebeveynleriniz daha fazla bilgi edinmenizi sağlar ve diğer sorumluluklar onlar tarafından yerine getirilir. Hatta öğrenmek için daha fazla zamanınız olur, ancak 20'li yaşlarınızdayken, tamamen satranca konsantre olmanıza izin vermeyen çeşitli faktörler vardır ve bu da bazen daha yavaş öğrenmenize neden olur.

Halihazırda listelenen tüm faktörlere, yorgunluk ve bir dereceye kadar da can sıkıntısı ekleyeceğim.

Eğer satranç oynamaya başlarsanız Hala ergenlik çağının ortasındayken en yüksek seviye, 40 yaşına geldiğinde 20 yıldan fazla süredir ortalıkta bulunuyorsun ve bu 20 yıldan fazla, yılın büyük bir bölümünde seyahat ediyor olmak ve her gün saatlerce satranç çalışmak.

Zihinsel yetenekleriniz ve stresten kurtulma kapasiteniz azalmaya başladığında, hızınızı yavaşlatmaya istekli olmanız ve bunun da sizin oyun gücü.